Interview met trainer Forien van den Belt over authentiek leven

Wat is authentiek leven? En hoe doe je dat? Eigenaar Susanne Amoraal interviewt trainer Forien van den Belt over authenticiteit en onvoorwaardelijk jezelf durven zijn.

 

We gaan het hebben over authenticiteit. Wat is dat eigenlijk, authentiek leven?

Forien: “Het belangrijkste is dat je vanuit jezelf leeft. Vanuit je hart leeft. Dat klinkt heel mooi, maar er zijn niet heel veel mensen die dat kunnen of zich eigen hebben gemaakt. Heel veel mensen leven namelijk op hun verstand. En dat weet ik, want dat heb ik zelf ook heel lang gedaan. Dingen doen, omdat je denkt dat het zo hoort. Dat andere mensen vinden dat je bepaalde dingen op een bepaalde manier doet, dus doe je het zo. En eigenlijk ben je dan vooral bezig met wat de buitenwereld vindt, in plaats van wat je van binnen voelt. Maar wat vind jíj belangrijk in het leven? Wat is er authentiek aan jou? En welke kant wil je op?”

 

Je wijst naar je hart en je praat over gevoel. Heeft dat met elkaar te maken?

Forien: “Jazeker. Het is zo’n platgeslagen zin. Je moet leven vanuit je hart. Je moet je hart volgen. Maar dat is ontzettend waar. De mensen die dat doen die voelen dat ook. Dat zie je ook aan mensen. Iedereen kent mensen die vanuit hun hart leven. En de mensen die op hun verstand leven draaien een beetje de dingen af. Zij gaan gewoon naar werk omdat het zo hoort, omdat ze dat nou eenmaal gewend zijn. Ze hebben vaak lijstjes van de dingen die ze moeten doen. Zo kun je dagen, weken, maanden, jaren vullen. En dan kijk je terug: en dan denk je, wat heb ik gedaan met mijn leven? Maar het gaat om: wat voel je? Waar wil je naartoe? Wat vind je belangrijk?”

 

Dus authentiek leven gaat eigenlijk over het onderzoeken van de antwoorden op die vragen?

Forien: “Ja. En eerst al de realisatie dat je die vragen kunt stellen.”

 

Dus dat je niet per sé hoeft te doen wat de buitenwereld verwacht. Of wat je van jezelf verwacht. Maar hoe kom je daar dan bij? Je stelt die vragen. Hoe kom je op die antwoorden?

Forien: “Dat is best een heel proces. Dat merk ik vaak in het werk dat ik doe. En ook voor mezelf is dat een heel proces geweest. Want je weet niet wat je niet weet. Je doet dingen die je hebt aangeleerd en meegekregen. Tot je voelt dat er iets wringt. Een soort van onbeduidend, unheimisch gevoel, zeg maar. En soms weet je wel heel diep van binnen wat je eigenlijk wilt. Maar al die stemmetjes die dan zeggen ‘nee dat kan niet, dat hoort niet’ hebben vaak de overhand. Dat is dan wat ze zeggen: luister naar je eigen stem. Dat klinkt misschien een beetje zweverig. Maar dat is dit. Durf te voelen wat je voelt. En durf te luisteren naar je eigen stem.”

 

En als je dat niet doet, krijg je dan een burn-out of zoiets? Loop je dan tegen een muur aan? Dat je niet meer verder kan.

Forien: “Burn-out heeft verschillende oorzaken. Een burn-out is dat je leegloopt op iets wat je niet hebt. Dat kan fysiek, emotioneel, mentaal of spiritueel zijn. Zoals zingeving. En bij een burn-out ben je vaak dingen aan het doen waarvan je de waarde niet inziet, die je niet voelt, maar die wel verwacht worden. Van hard werken krijg je geen burn-out. Wel van alle randzaken die je niet belangrijk vindt, maar wel moeten gebeuren. Als daar de nadruk op komt, als je daar heel veel tijd aan kwijt bent, onevenredig soms, dan loop je letterlijk leeg. Het komt niet van binnenuit. Het is van buitenaf opgelegd en dat probeer je van binnenuit te geven. En op een gegeven moment is dat op.”

 

Dat zou dan een reden zijn om te gaan kijken van: kan ik authentiek leven? Zijn er nog meer redenen waarom je dat zou doen? Waarom is het belangrijk om authentiek te leven?

Forien: “Loesje zegt; ‘er zijn al genoeg anderen, wees gewoon jezelf’. Dat is wel echt waar. En dan komen we meteen op een belangrijk punt, want wie ben je dan zelf? Wie weet dat? Wie ben je nou? Wie ben je zonder allerlei rollen? En stickers en labels die je met je meeneemt?”

 

Dat doen we best vaak hè, ons identificeren met een rol die we hebben?

Forien: “Zeker. Bijvoorbeeld een rol van moeder. Als je een bepaald beeld hebt van een moeder, dan ga je daarnaar leven. Je denkt: ‘zo zal het wel horen’. Dat gaat onbewust. Maar dat ga je dan doen. Of als werknemer. Dat je dan denkt ‘een goede collega is vriendelijk en zo ben ik dus’. En soms kan je je naast al die rollen ook identificeren met bepaalde emoties. Bijvoorbeeld boosheid. Veel mensen zeggen: ‘ik ben boos’. Dat betekent dus dat je helemaal boos bent. Maar dat klopt niet helemaal, want je voelt boosheid. En soms komt dat met elkaar in conflict. Je wilt een goede werknemer of collega zijn, en je voelt boosheid of je bent boos, dan krijg je een conflict. Hoe moet je dat dan doen? Moet je dan vriendelijk blijven? Je kunt die boosheid niet laten zien. Dat is een innerlijk conflict. En je bent authentiek als je opmerkt dat je boosheid ervaart, dat je dat de ruimte geeft, en op een professionele manier uit. Boosheid is een emotie die we nodig hebben om een grens aan te geven. En dat kun je prima doen als vriendelijke collega of werknemer. Maar dat moet je wel leren. Bijna niemand in deze maatschappij leert om met boosheid om te gaan. En daar lopen best wat mensen tegenaan, denk ik.”

 

Dus wat ik je hoor zeggen is het ontvlechten of het uitzoeken van ‘wie ben ik nou’? Wat vind ik belangrijk? Waar wil ik naartoe? Wat voel ik? Versus wat wordt er van mij verwacht, welke rol neem ik aan en welk gedrag past daar dan bij?

Forien: “Ja, en past het bij mij? Er is niks mis mee om bepaalde rollen te leven. Soms past het niet helemaal authentiek bij je, maar doe je toch bepaalde dingen omdat de baas het vraagt. En dat is ook helemaal niet erg. Maar als dat teveel wordt, dan komt er een gevarenzone. Je kunt het wel even doen, maar niet te lang. Dan ga je leeglopen.”

 

Je hebt wat werk te doen als je authentiek wilt leven.

Forien: “Ja, nou niet iedereen. Sommige mensen hebben dat van nature. Dat kan ik soms wel benijden. Die mensen die helemaal met zichzelf zijn. Ik heb er hard voor moeten werken. Om te voelen wie ik ben, om te weten wie ik ben. Maar het is zó de moeite waard. Omdat je dan weet wat je intrinsieke waarden zijn, waar je naartoe wilt, wat ík belangrijk vind. In plaats van denken waaraan ik moet voldoen.”

 

En wat levert het je dan op?

Forien: “Ik word er gewoon blij en enthousiast van dat ik kan doen wat ik belangrijk vind. De realisatie dat je zelf de regie hebt. Dat je zelf altijd een keuze kunt maken. Je kan niet kiezen wat je overkomt. Daar heb je geen keuze in. Maar wel wat je er vervolgens mee doet. Maar dat leren we niet. De meeste mensen leren dat niet in de opvoeding of op school. En dat is wel belangrijk om in de 21^ste eeuw goed te kunnen functioneren.”

 

Het klinkt heel krachtig. Als iedereen dat zou doen… Ik zie dat wel voor me. Dus, werk aan de winkel.

Forien: “Zo is het.”